معضل سیل اخیر در ایران، همان معضل متروپل است
24.05.1401
از سه شنبه، چهارم مرداد ۱۴۰۱ سیل مخربی حدود ۷۰ درصد کل وسعت ایران را دربر گرفت. بر ۲۸ استان، ۲۵۹ شهر و ۵۱۴۵ روستا خسارات عمده‌ای وارد شد. ۹۸ نفر کشته و مفقود‌الاثر، حدود ۱۰ میلیون نفر بیخانمان، آواره و مصیبت زده شدند. ۱۵۰ هزار واحد مسکونی، یک میلیون هکتار زمین زیر کشت، ۶ هزار واحد مرغداری و ۱۰۰ واحد پرورش ماهی و ۱۴ هزار کیلومتر راه اصلی و فرعی و ۱۰ هزار و ۹۰۰ پل و آبرو تخریب و نابود شده است. این ها خسارات اولیه این سیل بنیان کن است. رژیم ایران هیچ گاه از ابعاد واقعاً مصیبت بار این فاجعه پرده بر نمیدارد.
سیل یک حادثه طبیعی است. در همه جای دنیا سیل جاری می‌شود ولی خساراتی که به بار میآورد دیگر مربوط به طبیعت نیست بلکه مربوط به ساختار اجتماعی و ماهیت رژیمی است که بر آن قلمرو سیاسی حاکم است. دست اندرکاران رژیم و کارشناسان بورژوا همه‌ی اتفاقات را ناشی از قهر طبیعت و شرایط خاص اقلیمی ایران ارزیابی می‌کنند.
سیاست‌های بسیار مخربی که در خدمت سودجوئی و چپاول بورژوازی حاکم بر ایران بر جامعه و طبیعت اعمال می‌شود، عامل این چنین ویرانی، نابودی و تخریب است. یکی از عوامل مؤثر در جلوگیری از سیل، جنگل است که در ایران بدین ترتیب رو به نابودی‌ست. وسعت جنگل‌های ایران تا ۳۰ سال پیش بیش از ۳٫۴ میلیون کیلومتر مربع بوده است. بخش وسیعی از این جنگل‌ها عمدتا در اختیار شرکت‌های خصوصی چوب بری و کاغذ سازی قرار گرفت و اکنون این وسعت فقط ۱٫۸ میلیون کیلومتر مربع است.
مسیل‌هائی که باید سیل‌آب ها را هدایت کنند، به اندازه کافی در ایران وجود ندارد. در عین حال مسیر طبیعی این مسیل‌ها را نیز تغییر داده و کنار آن‌ها را خاک ریزی کرده و تنگ نموده‌اند تا به روی آن خانه سازی کنند. این یک عامل مهم در ویرانی و انهدام ناشی از سیل است.
روزنامه "شرق" در نوامبر ۲۰۱۵ طی گزارشی با عنوان «مافیای سدسازی از هر فرمانی قوی‌تر عمل می‌کند»، به نقل از فاطمه ظفرنژاد، پژوهشگر محیط زیست و نويسنده كتاب «توسعه پايدار و مديريت آب در ايران» اعلام کرد: "۷۰۰ سد بدون نیازسنجی در ایران ساخته شده است. اين سدها برای مردم آب نمی‌شود، بلکه نان شرکت‌های پيمانکاری و مشاور و ناظر يا کارفرما هستند.» در هنگام حرکت سیل، هیچ یک از این سدها دریچه‌های خود را به روی ورود آب سیل باز نکردند.
عوامل یاد شده و تخریب چراگاه‌ها و صدها عامل دیگر که دست ساخت دولتمردان رژیم سرمایه‌داری ایران است، باعث این فاجعه تاریخی در ایران شد. در واقع همان مفاسد و سیاست‌های چپاولگرانه‌ای که فاجعه متروپل را به وجود آورد، فاجعه سیل اخیر را نیز در این ابعاد باعث شد.
یاری انسان‌های مصیبت زده و آواره، وظیفه هر انسانی است که درد دیگران را احساس می‌کند. این وظیفه را باید با تمام نیرو به انجام رسانید ولی برای ریشه کن کردن چنین مصائبی باید خود را برای ریشه کن کردن این رژیم سرمایه‌داری – مذهبی فاسد سازمان داد.