اساسنامه و اصول تشکیلاتی ما

مقدمه

ما تعداد اندکی از کمونیست‌های ایرانی هستیم که گردهم آمده‌ایم تا دستی باشیم جهت یاری طبقه کارگر در روباندن نظام سرمایه‌داری. جثه‌ی تشکیلات ما در قیاس با طبقه کارگر ایران، چون غباری در اقیانوس است. ولی به قول صمد بهرنگی یک نور هر چقدر ناچیز بالاخره نوری‌ست. هر کدام از ما تجربیات چند دهه از جنبش کمونیستی بین‌المللی و ایران را با خود حمل می‌کند. لذا ما با انتقاد از اشتباهات‌‌مان می‌توانیم گام به گام در تصحیح اشتباهات و کمبودهای جنبش کمونیستی ایران کارساز باشیم. ما در تنظیم اساسنامه و نظام نامه خود به اختصار تمام کوشیده‌ایم و سعی خواهیم کرد که‚نوشته‌ها و موضعگیری‌های ما همچون “پاپیچ متعفن زن تنبل“ نباشد. (نقل به معنا از مائو تسه‌دون)

اساسنامه:

جهان بینی ما ماتریالیسم دیالکتیک (مارکسیسم) است که مارکس و انگلس آن را تدوین کرده‌اند و توسط لنین، استالین و مائوتسه‌دون تکامل یافته‌ است. این تکامل مورد تأیید ماست بدون این که ایسم گذاری به آخر نام این رهبران بزرگ پرولتاریا لزومی داشته باشد.

ما در پیاده کردن تئوری‌های جهان شمول مارکسیسم، شیوه‌ی «از توده‌ها به توده‌ها، تلفیق تئوری با عمل و انتقاد و انتقاد از خود» را در پیش گرفته  و خود را بر مبنای «مرکزیت دمکراتیک» سازمان داده‌ایم.

اولین استراتژی ما بر قراری پیوند سازمانی با کارگران صنعتی در ایران به خصوص با کارگران صنعتی بین‌المللی(پرولتاریا)  و در این روند مبارزه جهت ایجاد ستاد رهبری کننده طبقه کارگر برای انجام انقلاب سوسیالیستی است. این مبارزات فقط می‌تواند در مسیر تلاش و مبارزه جهت سرنگونی رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی و قطع نفوذ امپریالیسم، جهت تحقق یک جامعه سوسیالیستی و برپائی دیکتاتوری پرولتاریا در خدمت ایجاد جامعه کمونیستی جهانی، محتوای انقلابی خود را حفظ کند.

وحدت تشکل‌های جنبش کمونیستی امری مکانیکی نیست بلکه امری است دیالکتیکی. این وحدت ناشی از یک مبارزه طبقاتی حاد بر سر اصول اساسی استراتژیک انقلاب است. معیارهای وحدت را دائماً به مسائل تاکتیکی انقلاب ایران گسترش دادن، نشان از عدم تمایل به وحدت و گرایش به اخلال و اتمیزه کرده جنبش کمونیستی و لذا یک جریان ضد کمونیستی مخفی است.

به لحاظ ایدئولوژیک، تمام طبقات و اقشار جامعه غیر از پرولتاریا، ارتجاعی هستند. فقط پرولتاریا یک طبقه انقلابی است. ولی در مسیر انقلاب کلیه زحمتکشان و آزادیخواهان می‌توانند به ذخیره‌ی پرولتاریا و متحدین آن تبدیل شوند. کوشش برای جلب این نیرو و وحدت با آن‌‌ها در مبارزه علیه بورژوازی یک وظیفه‌ی تخطی ناپذیر طبقه‌ی کارگر است.

طبقه‌ی کارگر یک طبقه جهانی‌ است. دوستان و متحدین این طبقه جنبش کمونیستی بین‌المللی، کلیه زحمتکشان و استثمار شوندگان و ازادیخواهان مترقی است. دشمنان این طبقه، نظام سرمایه‌داری است که در رأس آن امپریالیسم آمریکا به عنوان بزرگترین دشمن بشریت قرار دارد و در درجه دوم امپریالیسم چین به عنوان دومین استثمارکننده‌ی جهانی، و سپس اتحادیه اروپا و روسیه و دیگر نظام‌های امپریالیستی و سرمایه‌داری به مکیدن عصاره‌ي جان زحمتکشان مشغولند.

اصول تشکیلاتی:

مرکزیت دمکراتیک، تبعیت ارگان‌ پائین از ارگان بالاتر، انتخابی بودن کلیه مسئولیت‌های سازمان، تساوی در حق انتخاب شدن و انتخاب کردن. حق انتقاد کردن هر عضو تشکیلات به هر عضو دیگری از تشکیلات. عضو کسی است که در یک ارگان سازمانی شرکت می‌کند، حق عضویت می‌پردازد و وظیفه‌ی عملی را تقبل می‌نماید. پروسه آزمایشی ۶ ماهه برای افرادی که مایل به عضو شدن هستند.

شیوه تفکر یک خرده بورژوا: خرده بورژوا انتقاد سیاسی را با برچسب و فحاشی شخصی جواب میدهد. چون منطق ندارد، دشمنی را به آنجا میرساند که در ذهن‌اش مرز دوست و دشمن داخل میشود. از منتقد بیشتر از دشمن طبقاتی نفرت پیدا میکند. خرده بورژوا انسان ترسوئی‌ست که ظاهرش را با رنگ قرمز نقاشی کرده است.