هشدار در رابطه با تشدید تهدیدات جنگ‌طلبانه و خطر جدی گسترش جنگ
همکاران عزیز و زحمت‌کش در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و دیگر هم‌قطاران گرامی در سراسر کشور،
با توجه به بحرانی‌تر شدن روزافزون شرایط جنگی در کشور ــ به‌ویژه تأثیرات آن بر وضعیت معیشتی، شغلی، و هستی و جان ما کارگران در تهران و سراسر کشور، از جمله کارگران و رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی، کارکنان مترو، کارگران خدماتی شهرداری، رانندگان ناوگان حمل‌ونقل بین‌شهری، و رانندگان کامیونی که مسئول جابه‌جایی مایحتاج مردم از شهری به شهر دیگر هستند ــ و با در نظر گرفتن تداوم بمباران‌ها به‌طور روزانه در تهران و مناطق دیگر کشور، اضطراب و نگرانی عمومی، و ترس گسترده از ویرانی و کشتار مردم بی‌گناه، و همچنین در ادامه‌ی بیانیه‌ی مشترکی که چند روز قبل همراه با جمعی از تشکل‌های مستقل کارگری منتشر کردیم، بر نکات زیر تأکید می‌کنیم:
تهدیدهای اخیر دونالد ترامپ ــ از جمله دستور به تخلیه‌ی تهران، شهری با جمعیتی نزدیک به ۱۴ میلیون نفر همراه با حومه‌اش ــ و احتمال جدی دخالت مستقیم نظامی آمریکا در حمایت از اسرائیل، نه‌تنها موجب نگرانی و انزجار عمیق ما کارگران و تهیدستان شده، بلکه صدای برخی از نزدیک‌ترین چهره‌های سیاسی به خود او را نیز درآورده است. ما کارگران، این تهدیدات خشونت‌بار را بسیار جدی می‌گیریم و آن‌ها را، در کنار حملات نظامی اسرائیل، قویاً محکوم می‌کنیم.
سکوت و بی‌عملی نهادهای بین‌المللی، از جمله سازمان ملل، و همراهی شرم‌آور دولت‌های اروپایی ــ به‌ویژه آلمان، انگلستان و فرانسه ــ با این تهدیدات سلطه‌طلبانه، تجاوزکارانه و غیرقابل توجیه، عملاً به دامن‌زدن به جنگ منجر شده است؛ جنگی که اکنون به پروژه‌ای رسمی، مشترک و آشکار از سوی دولت‌های جنایت‌پیشه‌ی آمریکا و اسرائیل، با تأیید و همراهی دیگر دولت‌های غربی، تبدیل شده است: پروژه‌ای برای ویرانی، کشتار انسانی، نابودی محیط‌زیست ایران، و تداوم سرکوب و بی‌حقوقی در کشور.
چه بر سر این دنیا آمده که میلیون‌ها انسان در کشوری دیگر، در برابر چشم جهانیان و در تضاد آشکار با همان قوانین بین‌المللی که خود تدوین کرده‌اند، در تلویزیون‌ها و شبکه‌های اجتماعی به‌راحتی به نابودی خانه و زندگی‌شان و به کشتار تهدید می‌شوند؟
افکار عمومی و جنبش‌های آگاه و صلح‌طلب در آمریکا، اروپا و دیگر نقاط جهان باید حکومت‌های آمریکا و اسرائیل را وادار به توقف کامل حملات نظامی و پذیرش آتش‌بس کنند. حکومت جمهوری اسلامی نیز باید با جدیت و شفافیت کامل در جهت توقف جنگ و تحقق آتش‌بس فوری اقدام کند. ادامه‌ی این جنگ برای مردم و آینده‌ی ایران و منطقه فاجعه‌بار خواهد بود.
ما مردم آزادی‌خواه و برابری‌طلب ایران و جهان باید با صدایی هرچه رساتر، خواهان آتش‌بس فوری شویم.
مبارزات عدالت‌خواهانه‌ی ما کارگران در ایران، همواره با سرکوب و خصومت ساختاری حاکمیت استثمارگر، سرکوب‌گر و ضدکارگر مواجه بوده است؛ تقابلی که طی بیش از چهار دهه، بهای سنگینی برای کارگران و خانواده‌هایشان داشته است: از زندان و اخراج و شلاق گرفته تا تهدید، ضرب‌وشتم و محرومیت‌های معیشتی. این مبارزه‌ی طبقاتی، که بی‌تردید ادامه خواهد یافت، نه برای آن بوده و نه خواهد بود که ما را به گوشت دم توپ اسرائیل، آمریکا و متحدان آن‌ها تبدیل کند. تکیه‌گاه این مبارزه، نیروی مستقل، جمعی و سازمان‌یافته‌ی کارگران، مردم حق‌طلب، و طبقه‌ی جهانی کارگر است؛ مبارزه‌ای که نه‌تنها هیچ وابستگی به قدرت‌های امپریالیستی ندارد، بلکه از دخالت‌ها و مداخلات آن‌ها متحمل آسیب‌های جدی شده و به بنیان‌های اجتماعی و همبستگی طبقاتی‌اش ضربه وارد کرده است.
ما بار دیگر از همه‌ی نیروهای صلح‌طلب در سراسر ایران و جهان ــ به‌ویژه تشکل‌های کارگری، سازمان‌ها، احزاب، گروه‌های زیست‌محیطی، سازمان‌های زنان، دانشجویی، مدنی، حقوق‌بشری و جنبش‌های ضدجنگ ــ می‌خواهیم که قاطعانه خواهان آتش‌بس فوری و پایان جنگ شوند و برای تحقق صلحی پایدار تلاش کنند؛ صلحی که جان مردم را از فاجعه‌ی پیش‌ رو نجات دهد و در پرتو آن، ما کارگران و مردم محروم و زحمت‌کش بتوانیم با تکیه بر تشکل‌های مستقل خود، سرنوشت‌مان را به‌دست گیریم.
در این شرایط پرمخاطره و ناامن، که جنگ، ناامنی، ویرانی و سرکوب بر زندگی ما سایه افکنده، آگاهی، همبستگی و همیاری جمعی ابزارهایی مؤثر برای حفاظت از جان، کرامت و آینده‌مان هستند.
نه به جنگ – نه به سیاست‌های جنگ‌افروزانه
آتش‌بس فوری، خواست بلافاصله‌ی ماست
چاره‌ی کارگران و زحمت‌کشان، وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
این اطلاعیه به‌دلیل قطع اینترنت در کشور، با تأخیر در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ منتشر می‌گردد.
13.6.2025
شیوه تفکر یک خرده بورژوا: یک خرده بورژوا خود را مرکز عالم میداند. او مرتب از منافع عام پرولتاریا صحبت میکند ولی در عمل منافع عام خود را دنبال میکند. دفتر و دسک سازمانی خودش هدف است و فریادهای پرولتاریا پرولتاریای او هدفی جز تحکیم این دفتر و دسک ندارد.